Beschrijving: De vervallen woning: geregisseerd door Patrick Keiller. Met Tilda Swinton. Een vrouw wordt teruggeroepen naar Groot-Brittannië vanuit het Noordpoolgebied, waar ze twintig jaar heeft gewerkt met mensen die hun huizen uit sneeuw bouwen, en de taak kreeg om 'de hachelijke situatie van het huis' te onderzoeken. Ze ontdekt dat de wereldeconomie er in Groot-Brittannië, anders dan in Japan, niet in is geslaagd de prijs van nieuwe huizen omlaag te brengen, en dat het belangrijkste effect van de digitale economie inderdaad het creëren van welvaart is geweest, waardoor de marktprijs van de bestaande, vervallen huizen is gestegen. woningvoorraad. In een supermarkt, het soort gebouw waarop de technieken van goedkope massabouw met succes zijn toegepast, ontmoet ze een oude vriend en ze worden verliefd; ze zoeken een plek om zich te vestigen. Bij het onderzoeken van de utopische architecten Constant, Buckminster Fuller en de Archigram-groep ontdekt ze dat hun ideeën er allemaal niet in zijn geslaagd de woningeconomie te beïnvloeden, en dat slechts 28% van de huizenkopers in Groot-Brittannië zou overwegen een nieuw huis te kopen, en dat bij het huidige tempo van de woningbouw elk huis dat nu in Groot-Brittannië staat, zal het meer dan 5.000 jaar moeten volhouden. Zowel aan de rijke als aan de arme kant van de samenleving zijn sommigen erin geslaagd te ontsnappen uit vervallen woningen. Rijke individuele architecten hebben systemische bouwtheorieën in de praktijk gebracht: ze bezoekt het Eames-huis, gebouwd uit in de fabriek gemaakte onderdelen. Ze ziet de heropleving van de belangstelling voor sociale woningbouw en bezoekt zowel Goldfinger's Trellick Tower als een landgoed in Byker. Ze is teleurgesteld als ze ontdekt dat de architecten van het millenniumdorp in Greenwich het project hebben verstoten zodra de ontwikkelaars het in praktijk hebben gebracht. Ten slotte bedenkt ze dat het misschien nooit mogelijk zal zijn om de behoeften van de woonplaats te verzoenen met de gemondialiseerde economie.